Blog

Twoja suczka od jakiegoś czasu nie chce jeść, więcej pije i jest ospała, a ostatnią cieczkę miała około 2 miesiące temu? – nie zwlekaj zadzwoń do swojego lekarza weterynarii w celu umówienia wizyty, bo może to być ropne zapalenie macicy! 

Co to jest to ropne zapalenie?

Ropomacicze to schorzenie dotykające suczki i kotki niesterylizowane każdej rasy. Może wystąpić u młodych jak i u starych samic. Zazwyczaj objawy pojawiają się od miesiąca do trzech od ostatniej cieczki.

Dlaczego? 

Dzieje się tak ze względu na inny niż  kobiet cykl hormonalny suczki -wydzielanie progesteronu (bez względu czy ciąża jest, czy jej nie ma), który wpływa na rozrost błony śluzowej macicy oraz większej produkcji wydzieliny, która jest idealna pożywka dla bakterii, w pewnym momencie cyklu jednocześnie wysoki jest również poziom estrogenów, to wszystko wpływa na idealne warunki do namnażania się bakterii ropotwórczych oraz do utworzenia  z macicy tykającej bomby balonu z ropą. 

Choroba może wystąpić w formie otwartej (gdzieś szyjka macicy jest rozdarta- występuje wypływ ropny) lub zamkniętej (brak wypływu).

Jakie jest zagrożenie?  OGROMNE! 

Od osłabienia organizmu, ogólnej infekcji, Intoksykacji patogenami, które krążą po całym krwiobiegu, po niewydolność wielonarządową, a kończąc na sepsie i śmierci. 

Objawy nie są charakterystyczne, najczęstsze to:

• Ospałość
• Brak apetytu
• Wzmożone pragnienie 
• Częstsze oddawanie moczu
• Napięty brzuch 
• Wymioty  
• Wypływ z dróg rodnych — czerwono-żółty o intensywnym nieprzyjemnym zapachu: przy otwartym zapaleniu.

Jak rozpoznać? 

Najbardziej skuteczną metodą do potwierdzenia lub wykluczenia ropomacicza jest wykonanie badania USG, w którym ocenia się miedzy innymi rogi macicy. 

Dodatkowo wykonuje się morfologię i biochemię krwi. 

Leczenie 

Leczeniem z wyboru jest zabieg chirurgiczny polegający na usunięciu jajników i macicy wraz z jej zawartością. Jak najszybciej. Inną metodą jest leczenie farmakologiczne, które nie zabezpiecza przed nawrotami oraz nie gwarantuje wyleczenia.

Dodatkowo ważna jest terapia wspomagającą, między innymi dłuższa antybiotykoterapia oraz oczyszczająca płynoterapia. 

Udowodniono, że Ropomacicze nawraca. Przechorowanie bez operacji daję pewność, że choroba powtórzy się po kolejnym cyklu. 

Profilaktyka? 

Najlepszym sposobem jest kastracja 2 lub 3 miesiące po pierwszej cieczce. Wczesna kastracja zmniejsza również prawdopodobieństwo rozwinięcia się zmian Nowotworowych listwy mlecznej.  Innym kontrowersyjnym sposobem jest ciąża suczki.  Około 20 % suk w Polsce choruje na Ropomacicze…. To sporo. Na 100 suk około 20 zachoruje.

Choroba nieleczona prowadzi do śmierci. Bezpieczniej jest poddać suczkę/kotkę kastracji po pierwszej cieczce niż czekać na tak trudną do pokonania chorobę. 

Lek wet. Agnieszka Szarek

Kaliciwirus (FCV): przyczynia się do wywołania kociego kataru. Objawy kliniczne : apatia, smutek, wypływ z nosa I z oczu, gorączkę, nadżerki na języku, owrzodzenia, zapalenie jamy ustnej oraz gardła. Niekiedy może wystąpić naprzemienna kulawizna, bez znaczenia klinicznego. Infekcje FCV u kociąt mogą doprowadzić do zapalenia płuc.

Herpeswirus (FHV-1): czynnyk wywołujący koci katar. Największe zagrożenie dla najmłodszych kotów (Śmiertelność sięga ok. 20-30%.) Lecz zachorować mogą też koty starsze. Główne objawy ostry nieżyt nosa, gorączka, zapalenie spojówek,  wypływ z nosa, kichanie, powiększne węzły chłonne.

Panleukopenia (FPV):  parwowirus kotów.Bardzo zaraźliwy wirus, powszechnie występujący, tzw tyfus koci, nosówka kocia. Objawy choroby to głownie biegunka, krew w kale, wymioty, zapalenie jelit ,odwodnienie, kot “wisi “ nad miską. Szybkie osłabienie odporności.

Chlamydioza: Chlamydia felis –  bakteria  żerująca w komórce organizmu. Objawy choroby to ostre zapalenie spojówek, obrzęk, wypływ ze spojówek, zaczerwienienie.

Przed szczepieniem należy odrobaczyć zwierzę oraz poddać je badaniu klinicznemu.

Czym uwarunkowany jet harmonogram szczepień ?

W głównej mierze najważniejsze wydaje się pochodzenie zwierzaka, przede wszystkim na wzgląd na miano przeciwciał od matki.

Inna ilość przeciwciał będzie u szczeniaka z hodowli, który pił mleko od matki szczepionej (wysoka ilość), a inny u szczeniaka sieroty karmionego mlekiem zastępczym (małą ).

Dlaczego przeciwciała matki są istotne?

Upraszczając : szczenię przychodzi na świat z niedojrzałym układem odpornościowym, a immunoglobuliny ( przeciwciała) otrzymuje od matki wraz z siarą i z mlekiem.

Immunoglobuliny „żyją” kilka tygodni po czym ich poziom stopniowo spada i  pies staje się bezbronny na wirusy. Paradoksem jest to że w tym samym momencie  poziom tych samych, matkowych przeciwciał jest jeszcze na tyle wysoki, że zniweluje szczepionkę –nie pobudzając organizmu do wytworzenia własnych wojowników ( immunoglobulin) Jest to tak zwana LUKA IMMUNOLOGICZNA lub SIODEKO IMMUNOLOGICZNE.

Ten czas sprzyja zachorowaniom. Młody pies dopiero zaczyna produkować własne przeciwciała

KWARANTANNA, izolacja szczenięcia w tym okresie jest istotna właśnie przez to SIODEŁKO.

Przez to SIODEŁKO faktem jest też to że  pierwsze( jedno) szczepienie nie zapewni psu ochrony.

Parwowiroza – najczęstsza choroba zakaźna o wysokiej śmiertelności wśród psów do 6 miesiąca życia. Wywołana jest przez parwowirus typu 2 (CPV ).

Nosówka – to choroba zakaźna szczególnie niebezpieczna dla szczeniąt w wieku 3-6 miesięcy, ale mogą na nią chorować psy w każdym wieku.

(canine distemper virus – CDV) należący do rodziny Paramyxoviridae

Choroba Rubartha –wirusowa choroba występująca u psów, psowatych oraz niedźwiedzi, przebiegająca z objawami zapalenia wątroby oraz żółtaczki

Czynnikiem etiologicznym powodującym chorobę jest adenowirus psi typu pierwszego (CAV-1), istnieje również typ 2 tych wirusów (CAV-2) powodujący zakaźne zapalenie tchawicy i oskrzeli u psów

Leptospiroza –  powodowana przez krętki Leptospira. Bakterie te znajdują się  w stawach, kałużach etc.  Ich rezerwuarem są zwierzęta dziko żyjące, a także gospodarskie. Leptospiroza przenoszona jest także przez gryzonie. 

Kaszel kenelowy – choroba wywoływana przez kilka czynników zakaźnych (bakterię Bordetella bronchiseptica, adenowirusa,wirusa parafainfluenzy).

Borelioza – choroba odkleszczowa wywoływana przez bakterie z grupy Borelia 

Wścieklizna – choroba wywoływana przez wirusa Rabies virus (RABV) z rodziny Rhabdoviridae,

Książeczka zdrowia psa/ kota/ króliczka lub gryzonia to tak trochę jak książeczka zdrowia dziecka. Jest to dokument, przypominajka dla Państwa, informacja dla każdego lekarza weterynarii. Najczęściej otrzymujemy ją już od hodowcy, z fundacji lub schroniska, czasami wyrabiamy sami w gabinecie podczas pierwszej wizyty. 

W książeczce tej znajdują się rubryki, w których odnotowywane będą szczepienia, odrobaczenia wewnętrze, zewnętrzne, profilaktyka weterynaryjna, leczenie – jakie leki w tabletkach, zastrzykach podawano, zabiegi chirurgiczne, waga zwierzęcia i tym podobne. Książeczka zdrowia pozwala również nam kontrolować kiedy i co powinno być wykonane.

Szczpienia i ich naklejki

Lekarz po wykonaniu zastrzyku szczepionki wkleja nam do książeczki naklejkę zdjętą z buteleczki lub osobno przygotowaną, odpowiednią dla danego szczepienia. Dzięki tym naklejką lekarz od razu wie przed jakimi chorobami zwierz jest chroniony.

MAGICZNE LITERKI

Co oznaczają literki na szczepionkach ? Każda literka przypisana jest innej chorobie: 

• D oznacza nosówkę, 
• H – wirusowe zapalenie wątroby, 
• P – parwowirozę, 
• Pi – parainfluenzę, 
• B – boreliozę, 
• KC – kaszel kenelowy.,
• R – wścieklizna
• L4-leptospiroza

Kocie szczepionki :

• FPV – wirus panleukopenii kotów, 
• FVR – herpeswirus kotów typu,
• FCV – kaliciwirus kotów
• Felv – białaczki
• Ch – chlamydia

Dodatkowo na naklejce ulokowana jest nazwa producenta oraz numer seryjny szczepionki. Bardzo ważna jest data. Oznacza ona termin ważności szczepionki – czyli datę, do której może użyć danej fiolki i zaszczepić nią zwierza.  Lekarz zapisuje kiedy ma odbyć się kolejne szczepienie.

Choroba, na temat której wygłoszono już bardzo wiele prawdziwych i nieprawdziwych opinii, najczęściej niesłusznie krzywdzących koty! Jest to pasożytnicza choroba spowodowana zarażeniem pierwotniakiem TOXOPLASMA GONDII. Największy strach budzi w przyszłych mamach – gdyż choroba ta jest szczególnie niebezpieczna dla nienarodzonych dzieci. Osoby dorosłe, z dobrze rozwiniętym systemem odporności – bardzo rzadko wykazują objawy kliniczne.

KOT JAKO ZŁO ?

Kot w cyklu rozwojowym Toxoplasma gondii pełni podwójną rolę : żywiciela pośredniego( tak jak inne zwierzęta i człowiek) oraz ostatecznego. To oznacza, że oprócz tego iż sam może zachorować to również w jego organizmie dochodzi do rozmnażania pasożyta i do wydalania jego jaj do środowiska. Kot więc przyczynia się do ciągłego trwania pierwotniaka w przyrodzie, ale bardzo rzadko jest on przyczyna zachorowania ciężarnej.

DLACZEGO TRUDNO ZARAZIĆ SIĘ OD KOTA ?

• Siewstwo trwa krótko – u kotów z właściwie funkcjonującym układem immunologicznym siewstwo oocyst (jaj) występuje jedynie podczas pierwszego zarażenia, trwa 2 tygodnie, z największym nasileniem jedynie w ciągu kilku dni. W praktyce jedynie młode koty, po raz pierwszy ulegające zarażeniu, mogą być siewcami pasożyta do środowiska.
• Świeża „kupa” jest BEZPIECZNA = świeżo wydalone oocysty nie są w stanie wywołać zarażenia – zdolność zarażania ludzi zyskują dopiero po 2-5 dniach w środowisku zewnętrznym. Jeśli kot załatwia się do kuwety, to trzeba być prawdziwym flejtuchem, aby narazić się na spotkanie z inwazyjną oocystą, nie sprzątnąwszy kuwety dzień lub dwa.
• Uodpornienie – Kot który już miał styczność z Toxoplasmą – jest odporny do końca życia.

Bezpośredni kontakt z kotem, nawet bardzo bliski (całowanie, spanie w jednym łóżku), niczym nie grozi, ponieważ znając zwyczaje kota i wiedząc jaki jest czysty, wiemy, że nigdy nie dopuści, aby jego futerko było zanieczyszczone kałem.

DLACZEGO WIĘC CHORUJEMY ?

• MIĘSO – najczęściej(w 90%) do zakażenia dochodzi poprzez zjedzenie
surowego lub niedogotowanego (niedosmażonego) mięsa.
▪ wieprzowina
▪ baranina,
▪ wołowina – rzadko

Zjedzenie surowego mięsa lub nieprzestrzegania higieny podczas obróbki termicznej pokarmu, np. niedokładne mycie desek do krojenia lub noży. Tak naprawdę toksoplazmoza, trafnie zwana „chorobą rzeźników”, grozi tym, którzy mają bezpośredni kontakt z surowym, zarażonym mięsem.

• WODA – zainfekowana „surowa” woda
• ZIEMIA -zainfekowana jajami pasożyta
• WARZYWA I OWOCE – zjadanie nieumytych .
• KAŁ KOCI – od aktywnie chorującego kota, który jest w fazie siania oocyst
(jaj) , a kał ten jest w środowisku ( np. w kuwecie) przez ponad 2 dni.

JAK UNIKAĆ RYZYKA – informacje dla przyszłych MAM

1. przestrzeganie podstawowych zasad higieny
2. mycie owoców i warzyw przed zjedzeniem
3. używanie osobnej deski do krojenia dla surowego mięsa, a osobnej do warzyw i owoców
4. unikanie surowego mięsa – lub przygotowywanie w rękawiczkach
   jednorazowych
5. zlecanie sprzątania kuwety innemu domownikowi lub sprzątanie zaraz po załatwieniu się kota i najlepiej w rękawiczkach.
6. NIE ISTNIEJĄ WSKAZANIA DO USYPIANIA LUB POZBYWANIA SIĘ
   KOCIEGO PRZYJACIELA

GDY PLANUJESZ LUB JESTEŚ W CIĄŻY

– zrób badania krwi – na obecność przeciwciał IgM oraz IgG

IgM – przeciwciała wczesnej odpowiedzi
IgG – przeciwciała późnej odpowiedzi

możliwe wyniki :
• IgG (–); IgM (–) – nie było i nie ma infekcji, zaleca się badania kontrolne co 3 miesiące ( wystarczy badać IgM)
• IgG (+); IgM (–) – przebyte w przeszłości zakażenie (wyjątek – bardzo
wysokie stężenie IgG, należy sprawdzić awidność przeciwciał) jeżeli
zakażenie było w przeszłości znaczy to że kobieta nie ma się czego obawiać,
posiada przeciwciała i jest odporna na ponowne zachorowania. Dziecko
również jest bezpieczne.
• IgG (–); IgM (+) – świeża infekcja, konieczna pilna wizyta u lekarza,
prawdopodobnie leczenie – największe zagrożenie dla płodu.
• IgG (+); IgM (+) – niedawne zakażenie, można sprawdzić awidność (jeśli jest niska, prawdopodobnie trzeba rozpocząć leczenie ciężarnej)

Słów kilka o etykietach karmy dla Psów i kotów – czyli nie wszystko złoto co się świeci….

Jeżeli mielibyśmy wybierać karmę tylko ze względu na atrakcyjny wygląd etykiety – na pewno wybralibyśmy karmę nie do końca odpowiednią dla naszych Pupili, jasne że ładna i przemawiająca do nas etykieta mami nas tak jak dobra reklama…ale tym bardziej zachowajmy OSTROŻNOŚĆ i czujność…na nos okulary i przeanalizowali trochę ETYKIETĘ….

Oprócz chwytliwej nazwy produktu, marki, przeznaczenia (karma kompletna, uzupełniająca, gatunek, wiek, wielkość zwierzęcia ) znajdziemy również inne ISTOTNE informacje.

• Skład karmy powiadamia nas o tym, jakie surowce zostały użyte do wytworzenia karmy. Tu szukamy więc informację o tym, jakie mięso, warzywa, zboża czy inne produkty trafiły do karmy.
• Składniki analityczne – informacja o tym, jaki procent karmy stanowią określone składniki odżywcze, czyli tłuszcze, włókna pokarmowe, białko oraz tzw. popiół surowy(lub inaczej składniki nieorganiczne_minerały).
• W przypadku karm mokrych na opakowaniu powinna obowiązkowo pojawić się również informacja o wilgotności (czyli ilości wody), jeśli jej ilość przekracza 75%. 
• Dodatki – informacje o dodanych do karmy witamin, dodatki technologiczne poprawiające konsystencje karmy, przedłużające jej przydatność do spożycia czy wreszcie dodatki funkcjonalne, dzięki którym karma zyskuje dodatkowe właściwości prozdrowotne.

Składniki karmy powinny być uporządkowane w kolejności od tego, którego w karmie jest najwięcej do tego, którego jest najmniej – tak powinno być.
Również im bardziej szczegółowe informację ( jakie mięso, jakie części) tym lepiej świadczy to o danej karmie.

Mięso przetworzone, zwłaszcza mączki mięsne, zawiera przeważnie więcej składników o niemiłym dla psa, gorzkawym posmaku. Dlatego, karmy suche wyprodukowane z dużej ilości świeżego mięsa są droższe (bo proces produkcji jest bardziej skomplikowany), to warto szukać właśnie ich.

Oleje te są także świetnym źródłem wielonienasyconych kwasów tłuszczowych (omega-3 i omega-6), pełniących istotne funkcje podczas wzrostu i rozwoju zwierząt młodych, a także funkcjonowania mózgu i układu nerwowego u zwierząt dorosłych i starszych.  

Zboża nie należy uważać jako zło totalne, w odpowiedniej proporcji może z powodzeniem może być dobrym źródłem składników odżywczych , oczywiście jeżeli pies/ kot nie jest uczulony na zboże, gluten.

Kolejną ważną częścią etykiety jest tabela z dawkowaniem karmy !
Zważmy swoje zwierzę i według tabeli, kaloryczność karmy – odżywiajmy swoich podopiecznych także aby im nie poszło w boczki 😉 Każda przekąska , smaczak, ciasteczko to już jest posiłek o określonej kaloryczności , pamiętajmy o tym. Wybierajmy mądrze

Wybór rodzaju karmy dla naszych pupili często jest sporą zagwozdką opiekunów zwierząt. Zwykle pod uwagę bierzemy: upodobania smakowe, zapachowe, wielkość worka, cenę, dostępność, wygodę oraz zwłaszcza zdrowie naszego psa czy kota. Obecnie rynek zoologiczny oraz weterynaryjny zalany został przez spory wybór karm suchych, wilgotnych, pół wilgotnych.

Jaką karmę wybrać? Czy musimy wybierać między przystępną ceną a jakością ? Kompromis ? – Czy to w ogóle możliwe ? O czym warto wiedzieć decydując na kupna danej karmy? Czy żywienie łączone jest możliwe?

Od około 3 tygodnia życia dodawać możemy do diety szczeniaka pokarm stały. Karmy suche, pół wilgotne, wilgotne są wygodnym, ale i zdrowym sposobem pod warunkiem, że karma którą kupicie będzie odpowiednio zbilansowana i odpowiedniej jakości, bez sztucznych ulepszaczy czy alergenów groźnych dla konkretnego Zwierzęcia. 

Ważną sprawą jest zatem aby CZYTAĆ uważnie skład karmy

Skład kontrolujemy przede wszystkim pod względem zawartości białka, węglowodanów, tłuszczy, witamin oraz soli mineralnych, dodatek prebiotyków, naturalnych konserwantów. Zwrócić należy również uwagę  na kaloryczność i taką tabelkę – zapotrzebowanie bytowe – czyli ile Wasz Zwierz powinien danej karmy zjeść ! 

Jeżeli stosujecie karmy łączone, czyli suche + mokre, należy to zapotrzebowanie na każdą z tych karm podzielić , żeby nie przekarmić i nie utuczyć Pupila, dotyczy się to również wszystkich przekąsek. Częstym problemem jest niechęć do jedzenia karmy suchej. Pamiętać proszę, że Wasz Czworonóg mając do wyboru jedzenie domowe i suchą karmę, zawsze wybierze jedzenie domowe.

Od Waszej konsekwencji w nauce zdrowych nawyków żywieniowych zależy jak to będzie w Waszych domach. Pamiętajcie o właściwym przechowywaniu i szczelnym zamknięciu zaczętego worka karmy.  Można nawet suchą karmę po porcjować do szczelnych woreczków i zamrozić, porcję będą nadal świeże, nie stracą swoich wartości ,a na pewno się nie zepsują. Alternatywą jest już wspomniane gotowane jedzenie, tzw. żywienie domowe. 

Najistotniejszą zasadą takiego odżywiania jest pewna powtarzalność składu posiłku. 

Kot jest to typowym mięsożercą – „Mięsarianizm” do jego marka ;)Pies jest względnym mięsożercą – to znaczy że oprócz mięsa potrzebuję jeszcze innych składników. Przykładem takiego dania może być: ryż, mięso/podroby mięsne oraz warzywa. Korzystny udział białka w diecie wynosi 20 – 40% suchej masy dla psa, 25-40% adekwatnie dla kota. Udział węglowodanów w diecie powinien być bardzo niski zarówno dla psa jak i kota. Zalecany udział tłuszczy w diecie to 10-65% suchej masy dla psa oraz 15-45% suchej masy dla kota.

Przygotowanie tak dobrze zbilansowanego pokarmu ,może być sporym wyzwaniem, co daje przewagę karmom gotowym – komercyjnym.  Dania powinny być przygotowywane na bieżąco i serwowane na świeżo. Warto wspomnieć o suplementacji soli mineralnych oraz witamin, których ilość w tak przygotowanych strawach jest niewielka. W suplementy najlepiej zaopatrzyć się u lekarza weterynarii. Występują one w postaci tabletek, proszku lub płynu. Do picia oczywiście polecamy wodę, może być przegotowana lub nie – ważne żeby była świeża. Mleko i inne przetwory mleczne – można serwować jedynie wtedy gdy Pupil nie ma nietolerancji na ten rodzaj produktów!

Niewskazane jest serwować psom i kotom czekolady w żadnej postaci. Cebula, czosnek także nie powinny znaleźć się w jadłospisie. Również kości, zwłaszcza te z kurczaka, mogą przyczyniać się do poważnych uszkodzeń przewodu pokarmowego, a podawane w dużej ilości – silne zatwardzenie i ból.

Najczęstsze choroby uszu u psa:

Zapalenie ucha zewnętrznego

Charakterystyczne objawy to

• Bolesność podczas dotykania ucha,
• niepokój,
• trzepanie uszami,
• przykry zapach,
• obecność wydzieliny.

Prawdopodobne przyczyny zapalenia ucha zewnętrznego to:

• Pasożyty (np. świerzbowiec uszny),
• stany alergiczne (alergie pokarmowe, alergiczne pchle zapalenie skóry, atopia lub reakcja na niektóre leki),
• bakterie (głównie ziarniaki i pałeczki),
• grzyby (drożdżaki),
• ciała obce

Zapalenie ucha środkowego

jako powikłanie po nieleczonym procesie zapalnym ucha zewnętrznego. Objawy są takie same, jak w wyżej, ale mogą towarzyszyć inne niepokojące objawy, np.

• opadanie powieki, niesymetryczna „twarz”
• zwężenie źrenicy
• przekrzywianie głowy

Leczenie jest trudne i długie – stosuje się antybiotyki i leki o działaniu przeciwzapalnym/przeciwbólowym.

Zapalenie ucha wewnętrznego

Kolejne następstwo wyżej wymienionych. Objawy to to co wyżej + zaburzenia równowagi, które wynikają z objęcia błędnika procesem zapalnym. Kuracja jest ogromnie trudna i długa, toteż tak ważne jest dbanie o higienę uszu u swoich pupili i konsultowanie niepokojących oznak od razu po ich dostrzeżeniu.

Alergiczne zapalenie ucha

Reakcje alergiczne cechują się świądem, który zwykle pojawia się w okolicy uszu, łap i zadu. Psy drapią swędzące punkty, które mogą być dodatkowo zaognione. Mechanicznie uszkodzona skóra (przez drapanie) jest idealny miejscem do rozwoju bakterii? i grzybów Terapia zaczyna się od zdiagnozowaniu czynnika, na który pies jest uczulony i wyeliminowania go.

Psy są najczęściej uczulone na:

• pchły – ich ślinę,
• alergeny powietrznopochodne,
• białka pochodzenia zwierzęcego (np. kurczaka lub wołowinę)

Ciało obce w zewnętrznym kanale słuchowym

Pies nagle np. po spacerze trzepie uszami, potrząsa głową lub drapie się po uszach? Być może wpadł mu do uszka kłos trawy/ robaczek. Zajrzyj do jego ucha lub udaj się do lekarza weterynarii na wizytę.

Krwiak ucha

To częste powikłanie po zapaleniu, szczególnie u ras długouchych. Krwiak powstaje w wyniku uszkodzenia naczyń krwionośnych w małżowinie usznej – po przez drapanie ucha lub uderzenie z dużą siłą uchem o ucho – przy trzepaniu głową. Fragment ucha jest obrzęknięty, miękkie w dotyku i ciepły. Ten problem wymaga interwencji lekarza weterynarii.

W psich uszach jest ciepło, ciemno i wilgotno – prawie ja klimat w kiepskim horrorze,  a takie klimaty odpowiadają malusieńkim potworom jakimi są bakterie, grzyby a nawet roztocza! Warunki jakie panują w uszach czworonogów sprzyjają stanom zapalnym. Dlatego tak ważna jest odpowiednia higiena omawianych okolic, należy regularnie dbać o psie uszy. Są rasy predysponowanie do zapaleń uszy. Są to przede wszystkim psy z oklapniętymi uszami – jamniki, labradory, golden retrievery czy spaniele.

Ucho psa zbudowane jest z: zewnętrznego, środkowego, wewnętrznego. 

To, co wystaje z głowy to ucho zewnętrzne, w środku składa się ono z zewnętrznego przewodu słuchowego w kształcie litery „L”. Tutaj umiejscowione są także gruczoły łojowe i apokryfowe, które produkują wydzielinę uszną.  Między uchem zewnętrznym. a środkowym jest błona bębenkowa, którą o wiele trudniej jest przebić podczas manipulacji narzędziami w uchu, właśnie ze względu na kształt ucha zewnętrznego – „L” Dlatego możesz włożyć aplikator z płynem do płukania głęboko do ucha, bez obawy, że zrobisz swojemu ulubieńcowi krzywdę. 

Zaglądajcie swoim zwierzakom do uszu – podczas niewinnej zabawy, pieszczot, higieny futra, kąpieli – róbcie to co najmniej raz na 2 tygodnie, a częściej jeżeli macie w domu Alergika, Kłapciatego, Skrzata który ma włosy w uszach

Jak sprawdzać stan uszu?

• Chwyć ucho i delikatnie wywiń jego wewnętrzną stronę. Oceń:
• kolor skóry,
• ilość wydzieliny,
• zapach,
• temperaturę
• stopień zabrudzenia.
• Zdrowe ucho powinno być blade, bez żadnych wydzielin w środku i o takiej samej ciepłocie (w temperaturze pokojowej), jak reszta ciała.

Pokaż uszy lekarzowi jeżeli zwierz: potrząsa głową, drapie uszy, ucho go boli, ma nieprzyjemny zapach z ucha, ucho jest ciepłe w dotyku, ma zaczerwienioną skóra ucha, ma wydzielinę/ brud w uchu. Lekarz zbada ucho, wykona badanie cytologiczne barwione, oraz obejrzy dno ucha otoskopem.

Przyjdź do Nas – zapytaj – nasz lekarz zademonstruje jak prawidłowo wykonać toaletę uszu.